426 Müezzin'de degil de; okunan ezân'in kendisinde bulunmasi gereken bazi vasiflar vardir: Söyle ki:

  1) Ezân yüksek sesle okunmalidir. Zira ezân'dan maksad, namaz vaktini insanlara ilan etmektir. Resûl-i Ekrem (sav)'in Ya Bilâl, sen iki parmagini kulagina koy! O zaman sesin daha yüksek çikar"(73) buyurdugu bilinmektedir. Ezâni minarede veya mescid'in disinda okumak, mescid'in içinde okumaktan daha efdaldir. Kadihan'da da böyledir. Ezân okuyan müezzinin sesini gücünün yettiginden daha fazla yükseltmeye çalismasi mekruhtur. Muzmarat'ta da böyledir.(74)
  2) Ezân çabuk degil, yavas yavas okunmalidir. Zira Resûl-i Ekrem (sav) Hz. Bilâl (ra)'e hitaben: "Ezân okudugun zaman yavas yavas oku. Ikamet getirdigin zaman ise hizli oku"(75) buyurmustur. Ezân'da ve ikamette, kible'ye dogru dönmek esastir. Zira melek Ezâni kibleye dogru dönerek okumustur. "Hay'yaleteyn"de sagina ve soluna döner. Zira o insanlara bir hitabtir"(76) Ezân'da tercih yoktur. Yani: Iki sehadeti iki defa alçak sesle okuyup sonra geri dönerek yüksek sesle okumak yoktur. Kifaye'de de böyledir"(77)

 427 Sabah namazinin Ezâninda "Hayya'ale'l felâh" cümlesinden sonra iki defa "Es-Selâtü Hayrûn mine'n-Nevm" denir. Zira rivayet edilmistir ki: Hz. Bilâl (ra) Resûl-i Ekrem (sav)'e gelip, onu uyur halde buldugunda "Es-Selâtü Hayrûn mine'n-Nevm" (Yani namaz uykudan hayirlidir) demistir. Bunun üzerine Resûlullah (sav): "- Bu ne güzel sözdür. Sen bu sözü Ezâninda oku" buyurmus ve sabah namazina tahsis etmistir.(78) Ezân okurken, tekbirin bas harfini uzatmak (Yani Allah lafz-i celâlinin elifini uzatmak) küfürdür. (Zira o takdirde "Allah büyük müdür?" denilmis olur) Ekber kelimesindeki "be" yi uzatmak ise fahis hatadir.(79)

geovisit();