283 Önce kelime üzerinde duralım. Abdest; su manasına gelen "ab" ile el manasına gelen "dest" kelimelerinin birleşmesinden ortaya çıkmış farsça bir terkiptir. "El suyu" manasına gelir.(61) Arapça karşılığı "vudû"dur. Vudû kelimesi "Vâdâet"ten alınmadır. Vâdâet: Güzellik ve temizlik demektir. Abdest'te mü'mini temizleyerek güzelleştirdiği için ona vudû denilmiştir.(62)

 284 Kur'an-ı Kerim'de: "Ey iman edenler, namaza kalkacağınız zaman yüzlerinizi ve dirseklere kadar ellerinizi ve başlarınıza meshedip, her iki topuğa kadar ayaklarınızı yıkayın. Eğer cünüb oldu iseniz boy abdesti alın"(63) hükmü beyan buyurulmuştur.

 285 Hanefi fûkahasından İmam-ı Merginani; "Bu ayet-i kerime'yi zikrettikten" sonra: "O halde abdestin farzı üç azayı yıkamak ve başı da meshetmektir. Yıkamak, suyu aza üzerine akıtmakla olur, ovmak şart değildir"(64) hükmünü zikrediyor. Feteva-i Hindiyye'de: "Bu ayet-i kerime'den anlaşılacağı üzere abdestin farzları dört'tür"(65) denilmektedir. Şimdi bu konu özerinde duralım.