Soru: "-İnsanı küfre götüren sözlerle ilgili meseleleri müzakere ederken bir husus zihnime takıldı. Bugüne kadar "küfre rıza küfür, zulme rıza zulümdür" diyor, ayrıntılarına girmiyordum. (..) Bazı kaynaklarda, "küfre rıza küfürdür" hükmünün, ihtilaflı olduğu belirtilmektedir. Küfre rıza küfür müdür, değil midir?"


CEVAP: İnsanı küfre düşüren sözlerin (elfaz-ı küfr) ve fiillerin mahiyeti ile ilgili ilimlerin öğrenilmesi farz-ı ayn'dır. Küfre rıza meselesi ile ilgili İhtilafın mahiyeti şudur: Bir mükellef; İslam topraklarını istila eden ve mü'minlerin canlarına, mallarına ve ırzlarına musallat olan kafirlerin "küfür üzere ölmelerini ve ebediyyen cehennemde kalmalarını" arzu ederse durum ne olur? Bu arzuda, zahiren küfre rıza sözkonusudur. Bazı alimler "-Bu caiz değildir. Zira Resul-i Ekrem (sav) küfrün önderlerine bile beddua etmemiş, onların hidayetine vesile olmak için gayret sarfetmiştir" derken, bazı alimler de, "-Bu arzuda, küfre rıza sözkonusu değildir. Aksine Allahü Teala(cc)'nın kafirlerden intikam almasını temenni vardır" demişlerdir. İhtilafın keyfiyeti budur. Feteva-ı Hindiyye'de: "-Kendisinin kafir olmasına razı olan kimse (küfrü arzu ettiği için) muhakkak kafir olur. Ancak başkasının kafir olarak ölmesini arzu eden kimsenin durumu hakkında ulema ihtilaf etmiştir" (1) hükmü kayıtlıdır. Meselenin özü budur. Birbirimize dua edelim.

(1) Şeyh Nizamüddin ve Heyet- Feteva-ı Hindiyye-Beyrut: 1400 C: 2 Sh: 257