Fıkıh Sayfası

Hicret.Org Fıkıh Sayfası, Nurulizah, Hidayet Güneşi, Fıkıh Kitapları

On sekiz şeyin (1) biriyle cemaatın huzuru (2) sâkıt olur:

1 — Yağmur (3).

2 — Şiddetli soğuk (4).

3 — Muteaddi havf, (tecavüz korkusu) (5).

4 — Şedit zulmet.

5 — Mu'sir olarak habs (6).

6 — Körlük (7).

7 — Mefluçluk (8).

8 — Bir elin ve bir ayağın kesikliği (9).

9 — Hastalık.

10 — Aksaklık (10).

11 — Yağmurun dinmesinden sonraki çamur (11).

12 — Kötürümlük (12).

13 — İhtiyarlık (13).

14 — Nahv ve lügatle değil de, fıkıh ilmiyle iştigal eden bir takımkimseler ki, sonra o kimseleri kaçırabilir (14).

15 — Nefsinin arzu ettiği taamın hazır olması (15).

16 — Teheyyu ettiği yolculuğu kasdetmek (16).

Soru: "-Türkiye; 28 Şubat süreci ile birlikte; yeni bir döneme girmiştir. Bu yeni dönemde; Müslümanları potansiyel suçlu kabul eden zihniyetin mensupları, keyiflerine göre hareket etmektedirler. Kendi hazırladıkları Anayasa'ya ve TBMM'de çıkardıkları kanunlara dahi uymamaktadırlar. (..) Tıp Fakültesi'nde okuyan ve inancı gereği başını örten kızıma, önce uyarı, sonra kınama cezası verdiler. Allah-ü Teala'nın (cc) farz kıldığı bir ameli eda eden kızıma; "-Başını aç!.. Okuluna devam et" diyemiyorum. (..) Kızımla eğitim ve tesettür konusunu müzakere ederken: İmtihan dünyası, istikamet ve sabır üzerinde konuştuk. Birbirimizden çok farklı düşünüyoruz. (..) Eğitimin amacı, insana istikameti öğretmek midir? Maddi ve manevi s

Günah Hastalığından Kurtulmanın İlâcı: Tevbe ve İstiğfar Maddî kirleri sabun ve su giderdiği gibi kalbi karartan, insanı cehennemlik yapan, mânevî hastalık ve kirleri de tevbe, istiğfar ve Allâh'tan korkarak gözlerden akıtılan nedâmet yaşları giderir. Doğuştan, insan gâyet temiz ve güzel yaratılmıştır. Peygamber Efendimiz, insan kalbinin fıtraten ayna gibi beyaz yaratılmış olduğunu beyân buyuruyor. İnsan, bu kalbi karartır, içine şüphe, vesvese, fitne, fesat, kin, intikam ve hased gibi zulmânî hisler doldurursa o insan korkunç bir hastalığa tutulmuştur. Bu hastalıktan kurtulamazsa Allâh korusun gideceği yer cehennemdir. Bu hastalıktan kurtulmanın çâresi de tevbe ve istiğfar etmek, ayrıca kalbinden kötü niyet ve hisleri atarak, pi

Sünniy sünnete ve bıd'î bidate mensuptur. Bu bapta sünnetin mânâsı, itâbı mûcip olmayandır. Sevabı mucip olan demek değildir. Çünkü, talâk aslında ibadet değildir ki, ona sevap terettüp etsin. Eğer nefis, onu bidiyyen tatlike dâî iken; o nefsini menederek, talâkı, vakti sünnete tehir ederse, masiyetten korunma, sevabiyle musap olur.

Bid'at: Sünnetin hilafıdır. (Günahı mucip bir masiyet, demektir.) Zevceye, hacet halinde bir talâk îkaı kâfi iken, ziyadesinin iykaı, bid'attir.

1775 Kur'ân-ı Kerîm'de: "Ey iman edenler!.. Zannın bir çoğundan kaçının. Çünkü bazı zan (vardır ki) günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın. Kiminiz de, kiminizi arkasından çekiştirmesin. Sizden herhangi biriniz ölü kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz!.. Allah'tan korkun. Çünkü tevbeleri kabul edendir, çok esirgeyicidir"(302) hükmü beyan buyurulmuştur.

Buraya kadar Allah´ın gücünü ve büyüklüğünü kendi kendimize düşünerek tanımamız için çeşitli örnekler ve deliller verdik. Zaten Allah, bize akletme, düşünme yeteneklerini Kendisini tanımamız için vermiştir. Bunun yanında Allah, bize Kendini tanıtmak ve insanlardan neler istediğini bildirmek için kitaplar yollamıştır. Ayrıca Rabbimiz, isteklerini bazen yazılı bazen de sözlü olarak insanlara aktarmaları için de Kendi seçtiği ve çok üstün ahlak özelliklerine sahip peygamberleri görevlendirmiştir.

Soru: "Türkiye'de bazı çevreler, Aleviliği ve bektaşiliği cazip hale getirdiler. Laikliği savunan aydınlar, Alevilerin demokrat olduğunu ve şeriatı reddettiklerini söylüyorlar. Aleviliğin nesebe dayandığını; Hz.Hüseyin'in soyundan gelenlere "Seyyid", Hz. Hasan'ın soyundan gelenlere "Şerif" denildiğini dahi bilmiyorlar. Tekkelerin kapatılmasından yıllar sonra, bektaşilik devlet eliyle ihya ediliyor. (...) Bir kimsenin Alevi-Şii olabilmesi için, masum imama bağlanması ve İslam fıkhına uygun amellerde bulunması şart degil midir? İslam ahkamını reddedenlere, Müslüman denilebilir mi?"

Nevafil: nafilenin cem'idir. Nafile ve nefl: farz ve vâcib olmayan ibadettir (1) ki, ziyade mânâsından alınmıştır (2). Farzdan ve vâcipten fazla olan namazlar demektir. Ona tetavvu'da denir ki, kişinin vâcib olmayarak, tav'an kıldığı namazdır.

Sünnetler bu cümleden olduğu halde, faslı-sünen, denilmeyip, faslı-nevafil denilmesi, nefel tabirinizi, daha şümullü olmasındandır. Çünkü, her sünnet nefeldir. Her nefel sünnet değildir.

Nevafilin, revatip ve regaip nevi vardır. Revatip: müekked ve gayri müekked olarak, farzlardan evvel yahut sonra kılınmakta olan sünnetlerdir. (3). Regaip: duhâ ve teheccüd gibi, sair nevafildir.

------------------

1968 Kur'ân-ı Kerim'de: "Ölü, kan, domuz eti, Allah'dan başkası adına boğazlanan, (Henüz canı üstünde iken yetişip) kestikleriniz müstesnâ olmak üzere; boğulmuş, vurulmuş, yukarıdan yuvarlanmış, süsülmüş, canavar yırtmış olup da ölenler, dikili taşlar üzerinde (putlar adına) boğazlanan (hayvan)lar, fal oklarıyla kısmet (ve hüküm) aramanız üzerinize haram edilmiştir"(1) hükmü beyan buyurulmuştur. Hanefi fûkahası: "Şer'i usûle riâyet ederek hayvanı kesmek; helâl olmasının şartıdır. Çünkü Allahû Teâla (cc): "Ancak boğazladıklarınız (kestikleriniz) müstesnâ" buyurmuştur. Esasen hayvanı kesmek; temiz olanları, pis olan kandan ayırdığı için oldukça önemlidir."(2) hükmünde ittifak etmiştir.

Debg ki, sepileme suretiyle deri temizlemektir. Hakiki ve hükmî olur. Meyyitenin derisi, encasta zikrolunduğu üzere, necistir (2). Sepileme ile temizlenir.

Hakikî debagat (sepileme): Şap, mazı, palamut, nar kabuğu istimali gibi sanat icrasiyle olur. Hükmî debagat: Topraklamak, güneşletmek, hava aldırmak suretleri ile olur.

Debagatı hakikiyye ile Debagatı hükmiyye, sair hükümlerde farksızdır. Yalnız bir hükümde farklıdır ki, hakikaten debagatten sonra, su isabet eden derinin necaseti, - rivayetlerin ittifakı ile - avdet etmez. Hükmen debagatte iki rivayet vardır, onların da esahhı, necasetin avdet etmemesidir. Nitekim, müteneccis kuyunun, çekildikten sonra, gelen suyu tahirdir.

Abdullah b. Mesûd (r.a.) şöyle anlatır:

Soru: "Bir televizyon kanalında; (...) isimli şahıs "Müslümanların, peygambere ta'zim ve hürmet ederken, farkına varmadan şirke düştüklerini" iddia etti. Program süresince; sınıf arkadaşından bahseder gibi, 'Muhammed' hitabını kullandı.(...) Programı birlikte izlediğimiz arkadaşlar arasında, bir görüş ayrılığı ortaya çıktı. Bazı arkadaşlar 'Peygamberimiz efendimizi ismi veya künyesi ile anmak caiz degildir' dediler. (...) Bazıları ise bunun örfi bir hüküm olduğunu iddia ettiler. Delil olarak Resul-i Ekrem (sav)'in huzuruna gelen bazı bedevilerin, ismi ve künyesi ile hitap ettiği halde, peygamberimizin bunu yasaklamadığını söylediler. (...) Peygamberimiz efendimizi ismi ve künyesi ile anmak caiz midir, değil midir?"

2052 - Soru: Malımı sağlığımda evladıma versem, bir miktarını da kendim için ayırıp en küçük oğluma bağışlasam dine uygun bir hareket yapmış olur muyum?
Cevap: Kendiniz hayatta iken malınızı çocuklarınız arasında hibe yoluyla dağıtmak yoluna gidebilirsiniz. Ancak, vereceğiniz hibeler, birbirine denk olmalıdır. Zira Peygamber Efendimiz (sav), "Evladınız arasındaki vergide eşitlik gösteriniz" buyurmaktadır. Adaletten ayrılan dalalete düşmüş olur. Bir de kara günleriniz için, kendinizi idare edecek kadar bir malı kendi mülkiyetiniz altında bırakınız.

3103 - Soru: Sizce çingene kime denir, çingene Müslüman mıdır? Müslüman değilse nasıl Müslüman olur? Halk arasında "Onlar ilk önce gâvur olup sonra Müslüman olur" diye bir dedikodu var, doğru mudur? Çingeneyle izdivaç olur mu?
Cevap: Çingene, yeryüzünde yaşayan ırklardan biridir. Kelime-i Şehadet getiren herkes Müslümandır. Halkın arasında dolaşan bu iddia çok çirkin ve yanlıştır. Dini bakımdan hiçbir kitaba ve esasa dayanmamaktadır. İmanın şartlarına inanıp, İslâm'ın şartlarını yerine getiriyorsa, elbette onlar da Müslümandır. Onların Müslüman olanlarıyla evlilik caizdir. Ancak, izdivaç bir gönül işi, sevgi ve karşılıklı bir anlam işidir. Yoksa dini bir engel bulunduğu için değildir.

Oruçlu için şunlar mekruhtur (2).

1 — Bir şey tatmak (3).

2 — Lüzumsuz olarak, bir şey çiğnemek (4).

3 — Sakız çiğnemek (5).

4 — Öpmek (6).

5 — Sarmaşmak ve kucaklaşmak.

6 — Tükrüğünü, ağzında biriktirip yutmak.

7 — Kan aldırmak, hacamat olmak ve meşakkatli işte bulunmakgibi, kendini zayıf düşüreceğine, zan hâsıl olacak şeyi yapmak.

(Mekruh olmayanların beşincisine bakınız.)

Oruçluya şunlar mekruh değildir:

1 — Misk, yahut gül gibi bir şey koklamak (7).

2 — Fahiş olmamak ve kendinden emin bulunmak şartiyle, öpmek ve kucaklamak.

3 — Gözüne sürme çekmek.

4 — Bıyığına yağ sürmek.